Αν δεν σε λένε Μπλέικ Λάιβλι ή Λέιτον Μίστερ, ράψτο το(το στόμα, όχι το συνολάκι).
Γιατί ναι μεν οι παραπάνω δεσποινίδες πρωταγωνιστούν σε ένα από τα πιο πετυχημένα ξένα σήριαλ των τελευταίων ετών, αλλά δεν θα πειράξει και κανέναν αν τελικά κάποια απ’ τις δύο είναι. Κουτσομπόλα(
sic). Η
Blake, από τη μία, έχει τον Ντι Κάπριο στην άκρη του στιλέτου της αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές και η δε Λέιτον αποτέλεσε μούσα ολόκληρης
Vera Wang φέτος, όχι αστεία.
Επιστρέφοντας σε μας τις κοινές θνητές, λοιπόν, ας δούμε τον τίτλο του σήριαλ μακριά απ’ τις λαμπερές πρωταγωνίστριές του. Αν, λέω αν, πέρα απ’ το να παρακολουθείτε τη σειρά, υπάρχει πιθανότητα να ταυτίζεσαι με τον τίτλο, τότε συνέχισε να διαβάζεις. Κάποια στιγμή ανακάλυψα ότι στην επαρχία με το που στρίψεις την πλάτη σου όλο το χωριό ξέρει τι έκανες, με ποιον, πού και γιατί, κι ας μην τους ξέρεις εσύ όλους. Μετά παρατήρησα ότι στην Αθήνα γίνεται ακριβώς το ίδιο, απλά επειδή ο πληθυσμός είναι μεγαλύτερος και αυτό γίνεται κεκλεισμένων των θυρών αυτό δε φαίνεται. Αλλά συμβαίνει, γιατί κι η Αθήνα είναι ένα μεγάλο χωριό.
Ιστορικό
Άραγε πότε ξεκίνησες να αποκαλύπτεις τα μυστικά των άλλων; Μήπως ήταν στο σχολείο, την ώρα του μαθήματος, τη Δευτέρα, μετά από το πάρτυ του Σαββατόβραδου; «Έχασες που δεν ήρθες στο πάρτυ. Παίξαμε μπουκάλα. Ο Παναγιωτάκης φίλησε στο στόμα την Ολγίτσα και στο Θάρρος ή Αλήθεια η Φανή είπε ότι απ’ όλη την τάξη αγαπάει τον Παντελή». ’Η μήπως ήταν επειδή έβλεπες τη γιαγιά σου να το κάνει τόσο συχνά με τις συγχωριανές της που σου φάνηκε κι εσένα κάτι πολύ φυσιολογικό για μια γυναίκα; «Αυτή καλέ είχε ξαναπαντρευτεί. Είναι ο δεύτερος άντρας της. Είναι δηλαδή, πόρνη»(αληθινά λόγια). Και καλά όταν ήσουν στο δημοτικό. Όμως τώρα είσαι μεγάλος άνθρωπος και όχι καμιά αμόρφωτη γιαγιούλα.
Λογοκρισία τέλος
Άρα η βασική δικαιολογία που χρησιμοποιείς είναι κάτι που αφορά την «ελεύθερη ροή της πληροφορίας».
Κάποτε οι εφημερίδες δεν μπορούσαν να γράφουν ό, τι θέλουν. Ούτε το ραδιόφωνο να λέει ότι του κατέβει ούτε υπήρχαν οι bloggers. Τώρα η πληροφορία είναι παντού. Δωρεάν. Μπορείς να ενημερωθείς για οτιδήποτε φανταστείς, από πολλαπλές πηγές, να το διασταυρώσεις και να είναι και έγκυρο. Αν μιλάμε για ιστορικές λεπτομέρειες ή για ταξιδιωτικούς οδηγούς, αυτό έχει και την αξία του. Αν μιλάμε για την προσωπική ζωή του κοσμάκη, ωστόσο, είναι πολύ λεπτή η γραμμή από ενημερωμένος να είσαι κατίνος.
Gossip Boys
Αν είσαι παρατηρητικός βλέπεις ότι οι άντρες είναι αυτοί οι οποίοι κουτσομπολεύουν α-νε-λέ-η-τα. Ηδονίζονται από τα φρέσκα νέα, θα ζητήσουν λαίμαργα τις βρώμικες λεπτομέρειες και απ’ το στόμα τους θα ακούσεις τις πιο μικρόψυχες κακιούλες για αυτούς που δεν βρίσκονται μπροστά στη συζήτηση.
Γι’ αυτό, πρόσεχε τις φιλίες σου με τους άντρες, γιατί ΔΕΝ θα σου κάνουν κατάσταση με τον ωραίο φίλο τους που σ’ αρέσει. Ναι, θα πάνε να του το πουν ότι σου αρέσει. Όχι, δε θα σου πουν τι συζήτησαν μετά, αν του αρέσεις κι εσύ.
Βέβαια υπάρχουν και οι περιπτώσεις, που όπως εγώ, ο αθώος πολίτης, εμπνέουμε την εμπιστοσύνη των ανθρώπων. Φταίει που είμαι περδικομάτα. Και έρχονται όλοι, μα όλοι και μου εμπιστεύονται τα μυστικά τους. Αυτό δε σημαίνει ότι μετά το μυστικό φεύγει από μένα. Δυστυχώς, είμαι αναγκασμένη να βλέπω μπροστά μου να εξελίσσονται τα σκηνικά στα οποία εγώ ξέρω τα παρασκήνια και των δύο πλευρών, αν με καταλαβαίνεις. Στην καλύτερη περίπτωση, μπορώ να «σπρώξω»μια κατάσταση και να προξενέψω όσους από μόνοι τους δε θα είχαν ποτέ το θάρρος να το τολμήσουν μια και καλή, όταν ξέρω ότι θέλουν αμφότεροι αλλά κωλυσιεργούν. Κυκλοφορούν αρκετά ζευγάρια εκεί έξω έτσι από μένα.. Στη χειρότερη, πρέπει να βλέπω τους ανθρώπους να το παίζουν φίλοι ενώ σε μένα βγάζουν τα φτυάρια. Τι να γίνει, κανείς δεν είναι τέλειος.
Η καλύτερη λύση είναι μόλις έρχεται η τοξική ατάκα προς το μέρος σου: «Αχ, αυτό που θα σου πω σε κανέναν. Σε κανέναν όμως», εσύ να απαντάς : «τότε μη μου πεις. Δε θέλω να ξέρω». Ο άλλος είναι πολύ πιθανό να σκάσει, βέβαια και να στο πει έτσι κι αλλιώς, αλλά καλύτερα είναι να μην πάρεις εσύ την ευθύνη ενός μυστικού. Γιατί το κακό το κάνει αυτός που δε σέβεται την ιδιωτικότητα και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου που-κακώς-τον εμπιστεύτηκε. Μείνε μακριά από τέτοιους ανθρώπους και αν ποτέ δεν καταφέρεις να αντισταθείς σε κάτι πικάντικο που θα ειπωθεί μπροστά σου, γράψτο σε ένα χαρτί και κάψτο. Ή πες το στον αέρα. Αν δεν ξαλάφρωσες ακόμα ξεκίνα να χοροπηδάς. Θα κουραστείς και θα κοιμηθείς, πού θα πάει.
Πότε ξέρεις πλέον ότι πρέπει να σταματήσεις
1.Όταν για να πεις μια κουβέντα στο διπλανό σου, βάζεις την παλάμη σου μπροστά απ’ το στόμα σου.
2.Όταν οι άλλοι σε ρωτάνε ποιος τα έχει με ποιον, γιατί εσύ «σίγουρα θα ξέρεις».
3.Όταν ακούγοντας ανθρώπους να μιλάνε, πηγαίνεις κοντά τους και ρωτάς: «Τι; Τι; Τι; Πείτε μου κι εμένα!»
4.Το ψευδώνυμό σου είναι «γραφείο Ρόιτερ».
5.Και το πιο άσχημο απ’ όλα: πας και λες το μυστικό σε αυτόν που σου το πε.
