POETRY

Δεν θα μπορούσα να σκεφτώ κάτι καλύτερο για τη σημερινή πανσέληνο από το παρακάτω ποίημα που μου έστειλε σήμερα το πρωί η καλή μου φίλη C. και με αγάπη σας το παραδίδω:

 

 

Ζακ Πρεβέρ - Να είστε ευγενικοί (Θέαμα & Ιστορίες, εκδ. Ύψιλον, τρίτη έκδ.)

Ι

Εκείνος ο άνθρωπος

Εκείνος που πουλάει τις τσακμακόπετρες

Στεφανωμένος από λάμψεις μες στη νύχτα

Φωνάζει στους διαδρόμους του σταθμού Ζαβέλ

Κι ενοχλεί με τις φωνές του

Τους πιο πολλούς περαστικούς

Όμως το βλέμμα του που καίει

Στο νου τους φέρνει αισθήματα καλά

Να είστε ευγενικοί

Φωνάζει ο άνθρωπος

Να είστε ευγενικοί με τις τροφές

Να ειστε ευγενικοί

Με τα στοιχεία της φύσης

Με τους ελέφαντες

Να είστε ευγενικοί με τις γυναίκες

Και με τα παιδιά

Να είστε ευγενικοί

Μ' όλους αυτούς που μένουν στο οικοδόμημα

Να είστε ευγενικοί

Μ' 'όλο τον ζωντανό γύρω σας κόσμο.

ΙΙ

Ακόμα να' στε ευγενικοί μ' αυτή τη γη

Και με τον ήλιο

Και να τους λέτε ευχαριστώ κάθε πρωί ξυπνώντας

Ευχαριστώ

Γι' αυτή τη ζέστη

Για τα δέντρα

Για τα φρούτα

Για ό,τι τρώγεται

Και για ό,τι είν' όμορφο στο μάτι

Στο άγγιγμα

Να λέτε ευχαριστώ

Μην ενοχλείτε μην τους κριτικάρετε

Αυτοί ξέρουν καλά ποια είν' η δουλειά τους

Η γη κι ο ήλιος

Αφήστε τους λοιπόν

Αλλιώς μπορεί και να θυμώσουν

Και ν΄αλλάξουνε να μεταμορφωθούν

Σε κολοκύθα

Σε πεπόνι

Ή τσακμακόπετρα

Σε ό,τι κι να πεις...

Ο ήλιος ερωτέυτηκε τη γη

Κι η γη είν' ερωτευμένη με τον ήλιο

Είναι δικό τους θέμα

Υπόθεση δική τους

Και σε περίπτωση έκλειψης

Δεν είναι διόλου φρόνιμο κι ευγενικό να τους κοιτάτε

Πίσω απ' τα βρώμικα μικρά

Φιμέ τζαμάκια σας

Κείνη την ώρα θα τσακώνονται ασφαλώς

Όμως αυτά είναι θέματα προσωπικά

Καλύτερα κανείς να μην ανακατεύεται

Γιατί

Αν μπεις στη μέση κινδυνεύεις πια να μεταμορφωθείς

Σε μια πατάτα παγωμένη

Ή σ' ένα εργαλείο που τα μαλλιά σγουραίνει

Έτσι είναι

Όσο για τ' άλλα δεν μας αφορούν

Η γη αγαπάει τον ήλιο κι ολοένα γύρω του γυρίζει

Κι εκείνος τη θαυμάζει

Κι όμορφη τη βρίσκει

Και λάμπει επάνω της

Κι όταν κουράζεται

Πάει και ξαπλώνει

Τότε σηκώνεται η σελήνη

Η παλιά ερωμένη του ήλιου

Που ζήλεψε και τιμωρήθηκε γι' αυτό

Παγώνοντας

Και τώρα βγαίνει μοναχά τη νύχτα

Ακόμα και με τη σελήνη πρέπει

Να' στε ευγενικοί

Αλλιώς μπορεί να σας τρελάνει

Μπορεί

Αν θέλει

Να σας μεταμορφώσει σε χιονάνθρωπο

Ή σε φανάρι εκεί στο δρόμο

Ή σε κερί

Συμπερασματικά για να τελειώνουμε

Δυο τελείες άνοιξε εισαγωγικά:

«Πρέπει όλος ο κόσμος να είναι ευγενικός μ' όλο τον κόσμο αλλιώς γίνονται πόλεμοι... έρχονται επιδημίες σεισμοί άγριες φουρτούνες κι εκτελέσεις... Και χοντρά κακά μερμήγκια κόκκινα ΄

έρχονται τη νύχτα και σας ροκανίζουνε τα πόδια

ενώ κοιμάστε».

Να είστε ευγενικοί,

sassy