ΑΡΓΟΣΑΡΩΝΙΚΟΣ

Όποτε η διαίσθησή μου επιμένει για κάτι,ευτυχώς για μένα πάντα με δικαιώνει.

Δεν ξέρω αν φταίει η Αλίκη που λέγαμε,με το "τόπι του κυρ πειρατή".Ούτε ήταν η Ναυτική Εβδομάδα(έγινε τον Ιούνιο)για να πεις ότι θα έχω σίγουρες πιθανότητες να περάσω τη μέρα μου με ναυτάκια.

Δεν είχα ποτέ το κόλλημα με τους ένστολους που έχουν άλλες εξάλλου.

Ο Πόρος όμως μου είχε κάτσει,και μου είχε κάτσει άσχημα.Είχα λυσσάξει,από πέρυσι το έλεγα:

"θέλωναπάωμονοήμερηστονΠόροθέλωναπάωμονοήμερηστονΠόρο"

Επιτέλους πήγα.

Και ανέπτυξα ένα νέο θεώρημα: η μονοήμερη λέγεται έτσι γιατί περνάς την ημέρα μόνος σου.

Να πηγαίνετε κι εσείς μονοήμερες,πού ξέρετε,μπορεί να συναντηθούμε κάπου.

Τώρα λοιπόν συμπληρώθηκαν τα νησιά του Σαρωνικού.Αίγινα-Αγκίστρι-Σπέτσες-Ύδρα-Πόρος.

Έχει φτάσει η χάρη μου σε όλα,μπουαχαχα.

Φτάνοντας,βλέπεις τις πα-νέ-μορφες ανεμογεννήτριες απέναντι,στο Γαλατά.Θάλασσα,πράσινο και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας,σου λέει.Μπορείς να ονομάσεις"βλάχο"κάποιον που μένει εκεί κι εμείς εδώ στην Αθήνα θα πουλήσουμε τη ΔΕΗ,μετά από τις διακοπές ρεύματος και τους τσουχτερούς λογαριασμούς;(όχι,θα μου πεις φίλε,γιατί κι αυτό επίτηδες γίνεται.Συμφωνούμε)

Παίρνεις λοιπόν το λεωφορειάκι που πάει μέχρι το Μοναστήρι.Στην παραλία που με άφησε είχε και τα θαλάσσια σπορ του,και το beach bar και τις ταβερνούλες με την σαλάτα του Καίσαρα(κάτι θα τους ψυθίρισαν)και τα ντους και όλα.Και πολύ καλό κόσμο πρέπει να σας πω.Μπορεί να ήρθε ένας μπουλάκος Σκανδιναβός πάνω στο στρώμα του δίπλα μου στο νερό,για να με τσεκάρει από πάνω ως κάτω(απ'το νερό τα πόδια),αλλά στην αμμουδιά έχει μελαχρινούς με φυστικί μάτια(ένας καλός λόγος να ξαναπάει κανείς).

Πραγματικά,όποιος έχει εξοχικό στον Πόρο τον ζηλεύω θανάσιμα.Αν έχει βαρεθεί να πηγαίνει,μπορεί να μου δώσει τα κλειδιά,δεν υπάρχει πρόβλημα.

Βουκαμβίλιες παντού,πέτρινα σπίτια,νωχελικές γάτες(το μόνο που δε μ'άρεσε),γεράνια στα μπιτόνια και πιτσιρίκια με το λάστιχο στις αυλές.Σαν παλιό,καλό καλοκαίρι.

Ανεβαίνοντας στο ρολόι,έβγαλα φωτογραφίες και τα κατάρτια δύο ιστιοφόρων ξεμύτιζαν μπροστά στην κάμερά μου.Η μυρωδιά απ'τις συκιές πρώτη φορά με έκανε να σταματήσω να περπατάω για να τη ρουφήξω(συνήθως σκαρφαλώνω για να κόψω τα σύκα,κι ας μην τα τρώω).

Στο ρολόι τα ζευγαράκια έχουν σκαλίσει τις αφιερώσεις τους.

Τα σκάφη με σημαίες που δεν ξέρω καν από ποια χώρα είναι έχουν ανακαλύψει ήδη τη γαλήνη που οι Αθηναίοι ψευτοπαίρνουν από τις συνομιλίες στο Facebook.

Παίρνω ένα παγωτό καρύδα σε χωνάκι με σορμπέ μάνγκο και κάθομαι στο λιμάνι.

Επόμενη μονοήμερη,η Άνδρος ή η Τζια.

Φιλούρες,sassy